وادارم کُن به پروانه شدن به سوختن وادارَم کُن به عشق به زیباتر شدن حال که مرا از تو گُریزی نیست وادار کُن مرا به از تو گفتن که در دهان دارم حرفِ دلِ تمامِ پروانهها را به من بازگرد که در من جاماندهای بگو کدام موج در دریا تهنشین میشود کدام ابر در آسمان میگَندَد کدام شعر ناگفته میماند فراموش کردنت همین محالهاست اگه خورشید بودی ویتامین D ت میشدم اگه کتاب بودی روایت های عاشقانه ات می شدم اگه سنگ بودی صبورت می شدم اگه اقیانوس بودی تو نگاهت غرق میشدم اگه شمع بودی پروانهت میشدم هی دورت میگشتم اگه سیگار بودی باهات دود میشدم اگه تریاک بودی معتاد میشدم اگه هوا بودی نفس میکشیدمت اگه دونه بودی باهات ریشه میزدم اگه زمین بودی ماهت میشدم اگه ماه بودی آسمونت میشدم اگه گل بودی برات گلدون میشدم اگه برگ بودی پاییزت میشدم اگه بارون بودی سیل میشدم اگه برف بودی بهمنت میشدم اگه باد بودی باهات طوفان میکردم اگه دریا بودی غرقت میشدم اگه پرنده بودی بال و پرت میشدم اگه کشور بودی پناهندهت میشدم اگه بارون بودی رنگین کمونت میشدم بیا باهم کارتون ببینیم و شیرکاکائو بخوریم بیا باهم بریم جنگل و وانتونز گوش بدیم بیا باهم شب بزنیم بیرون و بستنی بخوریم بیا باهم بریم ساحل به آسمون نگا کنیم بیا باهم پیتزا درست کنیم با پنیر اضافه بیا باهم از خاطرات بچگی بگیم و بخندیم بیا باهم زنگ در خونههارو بزنیم و فرار کنیم بیا باهم به دنیا و لبخند بزنیم و بریم بیا باهم کیک شکلاتی درست کنیم و بخوریم بیا باهم بمونیم تا ابد
:: برچسبها:
دلنوشته غم فراق ,
|