خداوندا به رسم آن پرستوهای باران خورده ی تا بیکران که در کوچ الهی
چون عبوری روشن از اندیشه ی فانوس ها ما را هم مست باران کن ما را
هم روشنایی بخش الهی چنان اقاقیهای بی تاب شب باران ما را بی تاب خود
گردان خدایا چون شقایق که از شبنم هوای عشق میگیرد و چون گلهای نیلوفر
که بی پروانه می میرند به ما هم عاشقی آموز الهی چون شب باران میشود
پر مرغان عاشق رااز دل بشوی از دیده پاک کن تمام آنچه که نازیباست
:: برچسبها:
دلنوشته غم فراق,
|